به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، یک سانحه یا تصادف رانندگی می تواند موجب آسیب های عضلانی شدیدی در افراد پیر شود که قابلیت ترمیم ندارند. درمان با سلول های بنیادی عضلانی مشتق از اهدا کننده ها ممکن است بافت آسیب دیده را احیا کند اما بزرگ ترین مشکل پیدا کردن راه کاری برای انتقال موثر این سلول های بنیادی است.

محققین انستیتو جورجیا یک ماتریکس مولکولی یا هیدروژلی را مهندسی کرده اند که می توان از آن برای انتقال مستقیم سلول های بنیادی عضلانی موسوم به سلول های اقماری(MuSCs) به بافت عضلانی آسیب دیده بیمارانی که عضلات آن ها قادر به ترمیم مناسب نیستند، استفاده کرد. در مطالعات آزمایشگاهی روی موش ها، این هیدروژل با موفقیت سلول های بنیادی عضلانی را بافت عضلانی آسیب دیده و پیر جانور منتقل کرد و ضمن این که فرایند بهبودی را به طور قابل توجهی افزایش داد، سلول های بنیادی را نیز در برابر واکنش های ایمنی محافظت کرد. استفاده از این هیدروژل حامل سلول های بنیادی، عملکرد عضلانی جانور را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید.

به عقیده محققین می توان از این روش برای بهبودی نواقص بافت عضلانی ناشی از دیستروفی عضلانی دوشن نیز استفاده کرد.

پایان مطلب/